چهار اثر خراسان شمالی در فهرست میراث ناملموس کشور ثبت شد
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۸۹۰۳۶
علی مستوفیان گفت: این آثار شامل آئین آماج و کماج، مهارت پخت نان علفی، آئین اول عید و مهارت پخت خوراک قلیف چال است.
مستوفیان افزود: شش پرونده ثبتی از آثار ناملموس تکمیل و برای طرح در شورایعالی ثبت وزارتخانه ارسال شد که پس از بررسی ۴ اثر تأیید و شماره ثبت دریافت کرد. با ثبت این ۴ اثر تعداد آثار ناملموس ثبت شده خراسان شمالی در فهرست میراث ملی کشور به ۹۴ اثر رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: آثار ناملموس میراث فرهنگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۸۹۰۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آژیر قرمز در اصفهان / فرونشست به آثار باستانی هم رسید
ترکهای اصفهان، به میراث هم رسید.
به گزارش دنیای اقتصاد، آژیر قرمز برای شهری که تمام هویتش را از میراث ملموس و ناملموس خود میگیرد، روشن شد.
فرونشست اصفهان تا آنجا پیش رفت که حالا به میراث عظیم چند صد ساله و بلکه ۲۰۰۰ ساله اصفهان رسید و ترکها با سرعت بر روی دیوارهها و سقف بناها پیش میروند. اصفهان که یکی از توریستیترین مقاصد گردشگری کشور محسوب میشود، باید دید با قرار گرفتن در این چالش بزرگ، به مرگ توریسم و اقتصاد این بخش نزدیک میشود؟
بحران آب بهواسطه برداشتهای بیرویه چه در حوزه کشاورزی و صنعت و چه در حوزه گردشگری و ساخت و سازهای بیرویه، این میراث جهانی را به سکانس آخر رسانده است.
زایندهرودی که زمانی به زندهرود شهرت داشت، حالا به کمترین میزان خود رسیده و آبهای زیرزمینی و سفرهها خالی از آب شدهاند.
آبیاریهای غیراصولی در بخش کشاورزی و توسعه بیش از حد صنایع، بلای جان اصفهان و میراث کهنش شده است.
خشکسالی، آلودگی هوا و محیط زیست، فرونشست، مهاجرت و حتی نزاعهای قومی همه ناشی از عدم مدیریت برای مصرف آب است، که زنگ خطر را برای اصفهان روشن کرده است.